Het is spinnentijd – de spinnen weven alles aan elkaar vast. Met glinsterende webben van boom naar struik, van struik naar lantaarnpaal, van lantaarnpaal naar auto. Van dakgoot naar raam, van raam naar vensterbank, van vensterbank naar plafond. Zo maken ze zichtbaar wat – onzichtbaar – altijd al met elkaar verbonden was.
De spinnentijd doet me denken aan Charlotte’s Web, beroemd kinderboek van E.B. White. Daarin redt de spin Charlotte een varkentje van het slachthuis door in haar web teksten te weven. Zo laat ze de boer weten hoe bijzonder het varken is. Ook Charlotte maakt zichtbaar wat onzichtbaar was.
De volgende keer als ik ’s ochtends de deur uitga en de plakkerige draden van een web op mijn gezicht voel, zal ik goed kijken of er iets in staat geschreven.
