Iemand werd geïnterviewd op de radio, een heel cool iemand die zich bezighield met social media en dat soort zaken. Hij gebruikte zomaar, zonder haperen of aarzelen een oerouderwetse uitdrukking: `Ik heb kip noch kraai, hoef met niemand rekening te houden.”
Ik zat recht overeind. Kip noch kraai? Dat is een zinnetje dat ik zelf zelden uitspreek, maar ik dacht toch eigenlijk dat de juiste formulering `kind noch kraai’ was. Hmm, wat is logischer als je wilt laten weten dat je alleen op de wereld bent, alleniger dan Remi, alleniger dan koningin Wilhelmina, alleniger dan Ciske de Rat?
Ik zou denken dat `kind noch kraai’ de overtreffende trap is van `kip noch kraai’ Een kip praat immers niet terug, een kip zit niet gezellig naast je op de bank, een kip trek je geen kleertjes aan (er zijn mensen die hier anders over denken). Dus als het gaat om sociaal samenzijn, scoort een kind beduidend hoger dan een kip. Wie geen kind heeft, is dus meer alleen dan wie geen kip heeft (maar mogelijk wel een kind).
Er blijft wel één vraag over: wat doet die kraai in deze uitdrukking?