Ik kreeg een engel. Alvast voor kerst, of misschien om te vieren dat de kortste dag nabij was en dat het daarna weer lichter zou worden.
Een engel van glas, met twee ongelijke vleugels. Sinds ik mezelf een engel cadeau heb gegeven in een boek dat ik schreef, zijn er wel meer mensen die vinden dat juist een engel voor mij een passend presentje is. Maar dit was wel een heel mooi exemplaar. Geen tierelantijnen, de vleugels waren voldoende om aan te geven waar het hier om ging. Doorzichtig, met een lichtje erin.
Ik hing hem voor het raam in de kamer waar ik tijdelijk woon. Het is een hoge kamer, onder een schuin dak. De kamer is zo hoog, dat ik op heldere nachten vanuit mijn bed de Kleine Beer zie. En vaak ook een heldere ster, waarover ik onlangs leerde dat het eigenlijk een planeet is. Of zelfs twee planeten, als ik het goed heb begrepen. Venus of Jupiter – de een in de avond, de ander in de nacht.
De engel voelde zich gelijk thuis. Op de bijna-kortste dag keek ik ’s middags om een uur of vijf naar buiten en het was al nachtdonker. In de verre verte was er wel een roze gloed – avondrood. Of toch niet – dit was niet het westen, waar de zon ondergaat, maar eerder het oosten. De kassen van kwekers, concludeerde ik, waar tomaten door gekleurd kunstlicht worden verleid om in deze kille streken net zo vol en rijp te worden als in Italië. Toen ik de radio aanzette voor het nieuws, was de wereld zo donker als de middaghemel.
Die nacht werd ik ver voor het ochtendgloren wakker en zag, liggend in bed, de engel voor mijn raam. Zijn lichtje was aan. Een geruststellend moment was ik op de drempel van bijna-weer-in-slaap-vallen. Het volgende moment was ik klaarwakker. Ik wist zeker dat ik het engellampje had uitgedaan voor ik in bed stapte. Een eigenzinnige engel. Daar lag ik een tijdje over te denken, en daarna dacht ik over hoe donker het donker was.
Uiteindelijk zat ik toch op de rand van het bed, om het lichtje uit te knippen. Anders zou de batterij wel heel snel leeg zijn. Toen pas zag ik dat het lampje helemaal niet aan was. De heldere planeet aan de hemel scheen op de engel, die vervolgens het licht in zijn transparante lijf opving en mijn kamer in manoeuvreerde. Zodat het licht precies op mijn kussen viel. Aan zoiets kun je heel veel mooie symbolische gedachten wijden en dat deed ik dan ook.