De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan. De partijen pretenderen dat het over lokale politiek gaat, terwijl ze tegelijkertijd heel hard hun best doen om er een populariteitswedstrijd voor de landelijke politiek van te maken.
Deze keer is daarom wel erg lastig om te kiezen. Dus maar eens naar wat radiodebatten geluisterd, interviews en artikelen gelezen. Dat viel niet mee. De politici zijn net opwindpoppetjes die zonder luisteren en zonder stotteren hun voorgeprogrammeerde verhaal doen. Een zinsnede komt daarbij wel 100 x terug: “Wij nemen onze verantwoordelijkheid”, of de wat hippere versie: “Wij pakken onze verantwoordelijkheid”. Of nog stoerder: “Wij lopen niet weg voor onze verantwoordelijkheid”. Soms wordt er een element van wederkerigheid ingebracht: “Wij roepen de burgers op hun verantwoordelijkheid te nemen.”
Geen enkele journalist stelt de voor de hand liggende vraag: verantwoordelijkheid waarvoor? En de politici zelf lichten ook niet verder toe. Zo zonder object is `je verantwoordelijkheid nemen’ richtingloos en stuurloos. Het is een zin die helemaal niks betekent. Een lege frase, die inderdaad heel daadkrachtig, poten-in-de-modder-achtig en tja, verantwoordelijk klinkt.
Maar ook een frase die weinig onderscheidend is, want deze uitdrukking ligt letterlijk elke politicus op het Binnenhof en in de gemeenten in de mond bestorven. Dus om nou op basis van die ingestudeerde quote als kiezer te bepalen welke partij het verantwoordelijkst is? Dat lijkt me moeilijk.
Ach, het is fijn dat politici hun verantwoordelijkheid nemen. Maar zeg nou eerlijk, het zou toch wel heel raar zijn als ze dat níet deden. Ze zijn gekozen om te besturen of om oppositie te voeren, dat is hun taak op aarde. Zijn ze daaraan gehoorzaam, dan betekent dat dat ze daarin hun verantwoordelijkheid nemen. Daar is niets verrassends aan.
En het zou al helemaal niet als unique selling point in de verkiezingsstrijd moeten worden gebruikt.